czwartek, 7 marca 2013

Od Ariel

Byłam zagubiona jeszcze jako mały szczeniak. Nie wiedziałam co się stało z moimi rodzicami oraz całą rodziną. Pamiętam tylko te słowa:
- Bądź dzielna kochanie. Nigdy nie zapomnij kim jesteś...
No właśnie, ale kim ja jestem? Zadaje sobie to pytanie od długiego czasu. Teraz mam już 2 lata i cały czas nie odszyfrowałam słów mojej matki.
  Dzisiaj chodziłam po lesie, w którym jeszcze nigdy nie byłam. Mam poczucie iż zwiedziłam cały świat! Jednak byłam tylko w niektórych jego zakątkach. Nagle usłyszałam wycie. Moje uszy uniosły się, a wtedy szybko pobiegłam w stronę dźwięku. Czułam iż zbliżam się do nowej nadziei, która da mi przyszłość oraz pokarze dobre serce. Gdy już tam byłam, moja głowa opuszczona była ze zmęczenia, a oddech ciężki. Wtedy ujrzałam że to wataha i mój nowy dom, dom, w którym znajdzie się miejsce dla każdego wilka o dobrym sercu.